నమ్మకాలను, విశ్వాసాలను గుడ్డిగా నమ్మేస్తూ, ప్రశ్నించకుండా వుంటే, మానవాళి నేడు ఈ అభ్యున్నతి సాధించగలిగేదా? ఉదాహరణకు చంద్రుడు దేవుడని, ఆ గ్రహం పై కాలు పెట్టడం మహా పాపమని భావిస్తే, మానవుడి అంతరిక్షయానానికి అవరోధం కలిగేది కాదా? నిజానిజాలు గ్రహించక నమ్మడం పొరపాటు అనీను, ప్రశ్నించకుండా దేనినీ ఒప్పుకోకూడదనే తన అభిప్రాయాన్ని పూర్ణిమ టపా ప్రశ్నాతీతాలేవి?? లో చూడవచ్చు.
దిగజారుతున్న నేటి సినీ సాహిత్య ప్రమాణాలపై ఒక చురక “చూడడం పాపమైతే … వినడం తప్పు కాదా??” అన్న తన టపా లో కనపడుతుంది.
“తెలుగు బ్లాగులు ఎందుకు చదవాలి అంటే..” అంటూ తెలుగుపై తనకున్న మక్కువ గురించి వెళ్లడిస్తూ, “మనము చదవకుండా వుండ లేము. చదివినాకా ఆలొచిస్తాము. ఆలొచిస్తే ఏమొస్తుంది? కొత్త ఐడియాలు. అవి కాగితం మీద పెట్టే దాకా నిదుర రమ్మన్న రాదు. ఇది ఒక cycle.” అని చెప్పిన మాటలు మిమ్ములని ఆలోచింపచేస్తాయి. మీ ఆలొచన కూడా అలాగే వుందా? అలాగా వుండేట్లు గా రాయటం పూర్ణిమ కు వెన్నతో పెట్టిన కలం బలం.
కొత్తగా బ్లాగులు కాని కథలు రాసే వారు కాని తెలుసుకోవలసిన ఒక ముఖ్య సూత్రం ఒకటుంది. అది కథను మొదటి వాక్యం లేదా పారాలోనే పాఠకుడిని ఆకట్టుకునేలా వుండాలి. ఉదాహరణకు ఒక కథను ఇలా మొదలెట్టండి ‘సీత సాయంత్రం తన గదికి రమ్మంది.’ ఎందుకు అని కిరణ్ ఆలోచన లో పడ్డాడు. ఇది పాఠకుడిని ఆకర్షించి, కథను తుదికంటా చదివేలా చేస్తుంది. ఆటలంటే ఇష్టం లేని వారిని కూడా పూర్ణిమ తన వ్యాస ఎత్తుగడతో పాఠకుడిని ఆకర్షించి, చదివించేలా చేస్తుంది.ఉదాహరణగా కాలమతి, ఫ్రమ్ రష్యా!!‘నే తీసుకుందాము. వ్యాసం ఆకర్షణీయమైన ఒక నీతి కథ తో మొదలెట్టి, టెన్నిస్ స్టార్ దినారా సఫీనా ఆట ఆడిన విధానంలోకి, మనలను తీసుకెళ్లిన విధానం అబ్బురపరుస్తుంది.
క్రికెట్ ఆటలో లక్ష్మణ్ ఆట తీరుపై వ్యాఖ్యానిస్తూ,అనగనగా ఒక ఈడెన్ గార్డెన్స్ .. అనే టపాలో “క్రికెట్ గ్రౌండ్ అనే Canvas మీద గీసిన Monalisa..ఆ మాచ్ లో లక్ష్మణ్ ఆడిన ఇన్నింగ్స్!! మొనాలిసా.ఎందుకో తెలుసా.. అందులో అట్టహాసం ఉండదు, అందం తప్ప. ఆ నవ్వు అన్వయించుకునే వారి బట్టి దాని అందం పెరుగుతుంది. సింపుల్ గానే అనిపిస్తుంది… అర్దం చేసుకునే కొద్దీ complexities బయటకి వస్తాయి, ఇది అతని ఆటతీరు మాత్రమే. Optimism కి మనిషి రూపం ఇస్తే అతడే. మాటలో ఎంత మృదుత్వమో.. ఆటలో అంత Sharpness. ఆ మాచ్ లో ద్రావిడ్, భజ్జీలది చాలా ముఖ్యపాత్ర.. కానీ లక్ష్మణ్ has stolen the show.” క్రికెట్ ఆటలో లక్ష్మణ్ ఆట తీరును, కాన్వాస్ పై మోనాలిసా తో పోల్చిన, పూర్ణిమ ఊహ అందం గా ఉంది కదూ.
మరి పూర్ణిమ యువ హృదయ గుండె చప్పుడు కవితలో కాక మరే ఇతర మాధ్యమం లో బాగా వ్యక్తం కాగలదు? ఆమె గుండె చప్పుడు స్వాతి చినుకు లో వినవచ్చు.
అన్నం ఉడికిందా లేదా అని తెలియటానికి అన్నమంతా తిననవసరం లేనట్లే, ఈ కొద్ది వ్యాసాల పరిచయం, పూర్ణిమ రచనా పాటవత్వాన్ని మీకు తెలియచేస్తాయి. ఆమె రాసిన పూర్తి వ్యాసాల చిట్టా నేను ఇవ్వబోవటం లేదు. పూర్ణిమ బ్లాగుకు వెళ్లి ఆ వ్యాసాలను మీరే చూడండి.అవి మిమ్ములను సంతృప్తి పరుస్తాయనటంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు. సులువైన వచనం, కవితలు ఇంకా ఆంగ్ల బ్లాగు, ఈ మూడు ప్రక్రియలలో అలవోకగా రాస్తూ, పాఠకుల మెప్పు పొందిన పూర్ణిమ, తెలుగు మహిళా బ్లాగరులలో విశిష్ట స్థానం సంపాదించుకున్నది.
చివరి మాట: మంచి తేనె పనస లాంటి బ్లాగు
June 23, 2008 at 1:52 am |
మంచి తేనె పనస లాంటి బ్లాగు 200% correct
June 23, 2008 at 7:33 am |
బ్లాగుతోపాటూ మీ విశ్లేషణా బాగుంది. మీతో నేను ఏకీభవిస్తున్నాను.
June 23, 2008 at 11:17 am |
Rao garu,
Purnima blaaguni daadaapugaa nenu jeerninchukuntunnatte, meeru jeerninchukunnattunnaaru. 🙂 mee dwaara tana rachana andariki parichayamavadam aanandam kaligistundi. she deserves it.
Dileep
July 2, 2008 at 12:11 pm |
[…] సీబీరావు ఊహలన్నీ ఊసులై బ్లాగు సమీక్షని ప్రారంభించి మరో టపాలో ముగించారు. […]